İş hayatında en sevmediğim olaylardan biri herkese atılan saçma mailler. Bir de bu maillerde 5N1K eksikse gerçekten o maili anında silmek ve onu tamamen unutmak istiyorum. Özellikle “to” kısmındaki kişi sayısı arttıkça işin ortada kalma ihtimali de logaritmik olarak artıyor. Aslında bu konu ile ilgili trajikomik örnekler de yazmak isterdim ama olur da bu maillerden birinin sahibi okur da alınır diye burada örnek vermiyorum.
Geçenlerde “Alan Ingham”ın 70’li yıllarda yaptığı bir deneyle ilgili bir makale okudum. “Social Loafing” (Loaf, aylaklık etmek, vakit geçirmek demek) konulu bu makalenin özü şu;
“Grup çalışmalarında, insanların bir hedefe ulaşmak için harcadıkları çaba, insanların tek başlarına bir hedefe ulaşmak için harcadıkları çabadan daha azdır”
Alan Ingham, bu konuyla ilgili çalışmasında deneklerinin gözlerini bağlamış ve deneklerin ellerine kalın bir ip vererek ipi mümkün olduğu kadar kuvvetli çekmelerini istemiş. Daha sonra da deneklerin tek başlarına ip çekerken ve grup içerisinde ip çekerken harcadıkları kuvveti ölçmüş (denekler yalnız mı, grup içerisinde mi – grup içerisinde iseler kaç kişilik grup olduklarını- bilmiyorlar)
Denekler, bir grup içerisinde ip çektiklerinde (öyle sandıklarında), ipi çekmek için harcadıkları kuvvet, yalnız başlarına ip çekerken harcadıkları kuvvetten %18 daha az çıkmış.
Aynı şekilde insanların kalabalık arttıkça alkışlamak için harcadıkları efor da düşüyormuş.
Yani,
Bir işin yapılmasını istiyorsanız aynı işi 10 kişiye birden vermeyin. Verecekseniz de iş dağılımı yaparak verin...
